Ko je bio Ljubomir Ramadanović i kakva je njegova uloga u istoriji srpskog naroda u drugoj polovini 19. i početkom 20. veka? Narodni učitelj, srpski intelektualac, ratnik srpsko-turskih ratova, političar i borac za seljačka prava u Kraljevini Srbiji, nacionalni pregalac sve su reči kojim se on može opisati. Ono što je još značajnije je to da je on rođen u Novom Kneževcu sredinom 19. veka i da su dugo vremena za njegov lik i delo u našem mestu nije znalo. Prema rečima autora knjige „„Ljubomir Ramadanović četrdesetogodišnji narodni učitelj“ Mihajla Jankovića, lik i delo ovog znamenitog Novoknežčanina i Srbina treba sačuvati od zaborava.

Prema rečima autora knjige Ljubomir Ramadanović nije ostavio veliko pisano delo iza sebe, ali je pak uvid u arhivske podatke o njegovom životu pružio sliku o veličini ovog čoveka.

Ljubomir Ramadanović rođen je 1843. godine u Turskoj Kanjiži, a potiče iz familije Ramadanski. Kao mladić, bio je veliki pristalica ideja „Ujedinjene omladine srpske“ i Svetozara Miletića, pa je prešao iz austrijske vojske u Kneževinu Srbiju 1864. godine. Službovao kao učitelj u Kragujevačkom i Krajinskom okrugu. Za svoje učešće u srpsko-turskim ratovima nagrađen „Spomenicom srpsko-turskih ratova 1876-1878“ kao i „Srebrnom medaljom za hrabrost“. Jedan je od osnivača Narodna radikalne stranke i učesnik Timočke bune. Ljubomir Ramadanović je za svoj četrdesetogodišnji prosvetiteljski rad dobio orden Svetog Save petog reda 1911. godine. Preminuo je tokom Prvog svetskog rata 1915. godine.